Paradiso, canto IV

By cropper

 

dore_paradiso04.jpg

Dante: La Divina Commedia

 

Paradiso, canto IV (1-21)

 

Σαν κάποιος όπου μπροστά σε δυο τροφές το ίδιο νόστιμες

δεν έβαλε στο στόμα του ούτε μια για να χορτάσει,

από πείνα θα πέθαινε, ελεύθερος μ’ ανίκανος ν’ αποφασίσει,

έτσι κι αρνί όμοια θε να φοβότανε

δυο λύκους το ίδιο πεινασμένους,

ή σαν το κυνηγόσκυλο το άβουλο μπροστά σε δυο ζαρκάδια:

έτσι ένιωθα την πίεση απ’ τις αμφιβολίες,

που μ’ έκαναν για τούτο να σωπαίνω

μη νιώθοντας ούτ’ ενοχή μήτε και περηφάνια.

Σώπαινα, όμως στο πρόσωπό μου

η επιθυμία να μάθω ήταν ζωγραφισμένη

πιο έντονα παρά που να μιλούσα.

Κι ως έκανε ο Δανιήλ τον Ναβουχοδονόσορα

ν’ απαλλαγεί απ’ τη μάνητα που άγριο τον είχε κάνει,

έτσι έκανε κι η Βερενίκη κι είπε:

“Καλά θωρώ πόσο σε βασανίζουνε

κι οι δυο οι απορίες, έτσι που δεν μπορείς

από μονάχος σου να εκφραστείς.

Λες μέσα σου: “Αφού ισχυρή είν’ η θέληση η καλή,

γιατί οι βίαιες πράξεις ενός άλλου

πρέπει να μου μικραίνουν την ανταμοιβή;”

…

3 Σχόλια to “Paradiso, canto IV”

Feed for this Entry Trackback Address
  1. 1 surrealist
    Τρίτη, 11 Δεκεμβρίου 2007 στο 5:45 μμ

    canto IV (57-60)

    Άν στο νου του έχει ότι τ’ άστρα ρυθμίζουν
    κάθε καλό ή κάθε κακό φταίξιμο, τότε
    μπορεί το τόξο του να σημαδεύει κάποι’ αλήθεια.

    …

    canto IV (105-111)

    Σε τούτο το σημείο σκέψου:
    η βία με τη βούληση σαν σμίξουν,
    δε γίνεται τα κρίματα να σβήσουν.

    Η απόλυτη η βούληση δε θέλει το κακό
    το δέχεται όμως όταν φοβηθεί
    πως σε χειρότερο κακό θα πέσει αν αντισταθεί.

    Απάντηση
  2. 2 cropper
    Τετάρτη, 12 Δεκεμβρίου 2007 στο 10:12 μμ

    SURREALIST,

    canto μόνο του (-4 έως 0)

    Σημάδεψα την αλήθεια που είδα στο φώς
    ενός αστεριού.
    Κι όταν το βέλος μου έφτασε
    τ΄αστέρι δεν ήταν.

    Σημάδεψα το Χάος και το πέτυχα – με την πρώτη.

    …

    canto μόνο του (-8 έως -5)

    Ποτέ δεν στάθηκ’ ικανό το Καλό να διαλύσει τις άμυνες
    Ποτέ δεν στάθηκ’ ικανό να το υποδεχτώ
    ποτέ δεν λύγησα από το βάρος της Καλοσύνης.
    Μόνο μια φορά.

    Απάντηση
  3. 3 surrealist
    Παρασκευή, 14 Δεκεμβρίου 2007 στο 2:11 πμ

    canto μόνο του

    «Canto General» από τον Μίκη Θεοδωράκη (παραπομπή Pablo Neruda)
    «Canto Olympico»

    και

    «Canto Castrato», Aira Cesar , έκδοση: Μεταίχμιο, μετάφραση: Ζακοπούλου, Γεωργία

    Η συνέχεια…

    canto I (1-3)

    Η δόξα Εκείνου που τα πάντα κινεί
    το σύμπαν διατρέχει και λάμπει
    πιότερο από τη μία μεριά, λιγότερο από την άλλη.

    Απάντηση

Αφήστε απάντηση στον/στην cropper Ακύρωση απάντησης

Οδηγίες χρήσης – Εξελίξεις

Στις σελίδες INFERNO, PURGATORIO και PARADISO (που αποτελούν τα τρία βιβλία της "ΘΕΙΑΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ") θα βρείτε τα κείμενα ή αποσπάσματα των κειμένων που αναφέρονται ή σχετίζονται με τα κείμενα της αρχικής σελίδας, τα οποία, τώρα με το καινούργιο template, μπορείτε να σχολιάζετε. Άλλαξα με λύπη μου το παλιό (Hemingway), που πολύ μου άρεσε, μετά την υπόδειξη μερικών επισκεπτών ότι ήταν δύσκολη η πρόσβαση στα περιεχόμενα και δεν υπήρχε η δυνατότητα σχολιασμού των κειμένων που υπάρχουν στις σελίδες. Ως δυνατότητα πάντα, γιατί η επισκεψιμότητα βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Υπάρχει η σκέψη να μεταφερθεί η "Θεία Κωμωδία" μέσα στον "π ε ρ ί π α τ ο", σαν ιδιαίτερη ενότητα, όπως η "Bar-άγκα", αλλά θα σας περιμένω εδώ λίγο ακόμη.

λίγοι και καλοί

  • 17.333 επισκέπτες